Bariery wynikające ze stosunków pracy

Wydłużenie okresu ochronnego pracowników w wieku okołoemerytalnym z 2 do 4 lat de facto osłabia pozycję tych osób na rynku pracy. Konieczne jest przywrócenie poprzedniego kształtu art. 39 Kp.

Dodatkowo brakuje precyzyjnych i jednoznacznie brzmiących definicji, które informowałyby, co należy rozumieć pod określeniem „wiek emerytalny” i w którym momencie rozpoczyna się ochrona przedemerytalna. Taka sytuacja dotyczy zwłaszcza pracowników, którzy nabywają uprawnienia do emerytury w wieku obniżonym lub do emerytury pomostowej. W rezultacie pracownik, który nie rozwiązał stosunku pracy i nie odszedł na emeryturę po raz kolejny podlega ochronie, tym razem 4 lata przed emeryturą w wieku powszechnym.

Art. 39 Kodeksu pracy.

Zniesienie lub skrócenie okresu ochrony pracowników w wieku przedemerytalnym.

Należy doprecyzować w Kodeksie pracy definicji związanych z wiekiem emerytalnym i ochroną przedemerytalną, które byłyby czytelne i jasne również dla pracowników.

Należy też uwzględnić w Kodeksie pracy regulacje wynikające z orzecznictwa Sądu Najwyższego, które wskazują, że pracownik korzysta z ochrony tylko raz.